Bewapening
Breedzij
Gedurende het grootste deel van de zeiltijd bestond de batterij voornamelijk uit gladloops vlakbaan-geschut van het voorladers-type.
De hoofdbatterij bestond uit het breedzij-geschut, waartoe men het zijwaarts gerichte zware geschut
rekende en dat in salvo's afgevuurd en onvoorstelbaar vernietigend vermogen bezat.
Concentratie van de vuurkracht en een zo volledig mogelijke ontplooiing van de vuurkracht gold dan
ook als de hoofddoctrine van de maritieme artillerie-tactiek.
Als de stukken te hooi en te gras door elkaar heen zouden schieten, zou er op de geschutsdekken
een inferno ontstaan van verstikkende kruitdamp en op de terugslag naar achteren rollende stukken.
Dat zou de bemanning het zicht op de vijand en binnen het eigen schip ontnemen, met een goede
kans dat er bemanningsleden onder een kanon geraken en dat gemorst kruit tot ontbranding komt.
Laat staan dat het nog tot richten of tot een hoge vuursnelheid zou komen.
Behalve in de breedzij voerde men ook naar voren gerichte jaagstukken en naar achteren gerichte
retraitestukken , die beide door een wat langere loop een grotere dracht hadden
Klik op de streep, en lees hier verder
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
